W nowoczesnej produkcji papieru najczęściej używanym surowcem jest makulatura i pulpa pierwotna. Zdarza się jednak, że makulatura i pulpa pierwotna nie są dostępne w danym obszarze, trudno je zdobyć lub ich zakup jest zbyt drogi. W takim przypadku producent może rozważyć wykorzystanie słomy pszennej jako surowca do produkcji papieru. Słoma pszeniczna jest powszechnym produktem ubocznym rolnictwa, który jest łatwy do zdobycia, występuje w dużych ilościach i jest tani.
W porównaniu z włóknem drzewnym, włókno słomy pszenicznej jest bardziej chrupiące i słabe, niełatwo je wybielić, dlatego w większości przypadków słomę pszenną częściej wykorzystuje się do produkcji papieru falistego lub papieru falistego. Niektóre papiernie mieszają również masę celulozową ze słomy pszenicznej z makulaturą lub makulaturą, aby uzyskać niższej jakości papier bibułkowy lub papier biurowy. Jednak papier falisty lub papier falisty jest uważany za najpopularniejszy produkt, ponieważ proces produkcji jest stosunkowo prosty, a koszty produkcji są niższe.
Aby wyprodukować papier, słomę pszenną należy najpierw pociąć, preferowana jest długość 20-40 mm, ponieważ ułatwia ona przenoszenie słomy lub mieszanie jej z chemikaliami kuchennymi. Do tego zadania potrzebna jest maszyna do cięcia słomy pszennej, ale wraz z rozwojem nowoczesnego rolnictwa, pszenicę zazwyczaj zbiera się maszynowo, w takim przypadku maszyna do cięcia nie jest uważana za konieczną. Po skoszeniu słoma pszeniczna jest przenoszona do mieszania z chemikaliami kuchennymi. W tym procesie powszechnie stosuje się metodę gotowania z sodą kaustyczną, aby ograniczyć koszty gotowania. Można również rozważyć użycie wody wapiennej. Po dokładnym wymieszaniu słomy pszennej z chemikaliami kuchennymi, jest ona przenoszona do sferycznego fermentora lub podziemnego zbiornika do gotowania. W przypadku gotowania niewielkiej ilości surowca zaleca się podziemny zbiornik do gotowania, prace budowlane, co jest tańsze, ale ma niższą wydajność. Aby zwiększyć wydajność produkcji, należy rozważyć użycie sferycznego fermentora lub ciągłego urządzenia do gotowania. Zaletą jest wydajność gotowania, ale oczywiście koszt sprzętu również będzie wysoki. Podziemny zbiornik do gotowania lub sferyczny fermentor jest podłączony do gorącej pary. Podwyższona temperatura w zbiorniku lub kadzi powoduje rozdzielenie czynnika grzewczego, ligniny i włókien. Po zakończeniu gotowania, słoma pszenna jest wyładowywana z zbiornika lub kadzi do pojemnika rozdmuchowego lub osadnika, gdzie następuje ekstrakcja włókien. Najczęściej stosowanymi urządzeniami są bielarki, wysokoobrotowe płuczki pulpy lub wytłaczarki Bivis. Do tego momentu włókno słomy pszennej zostanie w pełni wyekstrahowane, a po procesie rafinacji i przesiewania zostanie wykorzystane do produkcji papieru. Oprócz produkcji papieru, włókno słomy pszennej może być również wykorzystywane do formowania tacek drewnianych lub jajek.
Czas publikacji: 30 września 2022 r.