Pochodzenie papieru Kraft

Papier Kraft Odpowiednie słowo „silny” w języku niemieckim to „skóra bydlęca”.

Początkowo surowcem do produkcji papieru były szmaty i używano pulpy fermentacyjnej.Następnie wraz z wynalezieniem kruszarki przyjęto metodę mechanicznego roztwarzania, a surowce przerabiano na substancje włókniste za pomocą kruszarki.W 1750 roku Herinda Bita z Holandii wynalazła maszynę papierniczą i rozpoczęła się produkcja papieru na dużą skalę.Zapotrzebowanie na surowce papiernicze znacznie przewyższało podaż.
Dlatego na początku XIX wieku zaczęto badać i opracowywać alternatywne surowce papiernicze.W 1845 roku Keira wynalazła mieloną masę celulozową.Ten rodzaj masy celulozowej wytwarzany jest z drewna i rozdrabniany na włókna pod ciśnieniem hydraulicznym lub mechanicznym.Jednakże mielona masa celulozowa zachowuje prawie wszystkie składniki materiału drzewnego, z krótkimi i grubymi włóknami, niską czystością, słabą wytrzymałością i łatwym żółknięciem po długim przechowywaniu.Jednak ten rodzaj masy celulozowej charakteryzuje się wysokim stopniem wykorzystania i niższą ceną.Do produkcji papieru gazetowego i tektury często używa się mielonej miazgi drzewnej.

W 1857 roku Hutton wynalazł celulozę chemiczną.Ten rodzaj masy celulozowej można podzielić na masę siarczynową, masę siarczanową i masę celulozową sody kaustycznej, w zależności od użytego środka delignifikującego.Metoda roztwarzania sody kaustycznej wynaleziona przez firmę Hardon polega na parowaniu surowców w roztworze wodorotlenku sodu w wysokiej temperaturze i ciśnieniu.Metodę tę powszechnie stosuje się w przypadku drzew liściastych i materiałów roślinnych przypominających łodygi.
W 1866 roku Chiruman odkrył masę siarczynową, którą otrzymywano przez dodanie surowców do kwaśnego roztworu siarczynu zawierającego nadmiar siarczynu i gotowanie go w wysokiej temperaturze i ciśnieniu w celu usunięcia zanieczyszczeń, takich jak lignina, ze składników roślinnych.Wybielona masa celulozowa i celuloza drzewna zmieszane razem mogą być stosowane jako surowce do produkcji papieru gazetowego, natomiast bielona masa celulozowa nadaje się do produkcji papieru wysokiej i średniej półki.
W 1883 roku Daru wynalazł masę siarczanową, w której wykorzystuje się mieszaninę wodorotlenku sodu i siarczku sodu do gotowania pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze.Ze względu na dużą wytrzymałość włókien pulpy wytwarzanej tą metodą nazywana jest ona „pulsem ze skóry bydlęcej”.Pulpa Kraft jest trudna do wybielenia ze względu na pozostałości brązowej ligniny, ale ma wysoką wytrzymałość, dlatego wytwarzany papier Kraft doskonale nadaje się na papier opakowaniowy.Bieloną masę celulozową można również dodawać do innego papieru w celu wytworzenia papieru drukarskiego, ale stosuje się ją głównie do papieru kraft i papieru falistego.Ogólnie rzecz biorąc, od czasu pojawienia się masy chemicznej, takiej jak pulpa siarczynowa i masa siarczanowa, papier przekształcił się z produktu luksusowego w tani towar.
W 1907 roku w Europie opracowano miazgę siarczynową i miazgę mieszaną z konopi.W tym samym roku w Stanach Zjednoczonych powstała najwcześniejsza fabryka papieru kraft.Bates jest znany jako twórca „toreb papierowych kraft”.Początkowo do pakowania soli używał papieru kraftowego, później uzyskał patent na „pulpę Batesa”.
W 1918 roku zarówno Stany Zjednoczone, jak i Niemcy rozpoczęły zmechanizowaną produkcję toreb papierowych typu kraft.W tym czasie zaczęła się także pojawiać propozycja Houston dotycząca „przystosowalności ciężkiego papieru opakowaniowego”.
Firma Santo Rekis Paper Company w Stanach Zjednoczonych z sukcesem weszła na rynek europejski, stosując technologię szycia worków na maszynach do szycia, która później została wprowadzona do Japonii w 1927 roku.